Mükemmel Anneler ve Diğerleri
Belki şu anda kendini yorgun ve yılgın hissediyorsun. Başka annelere bakıp bu işi beceremediğini düşünüyorsun. Diğer anneler sana daha sabırlı geliyor. Belki çocuklarına daha sağlıklı yiyecekler hazırlıyorlar. Başka bir anne ise çocuklarıyla senden daha çok oyun oynuyor. Bir diğerinin evi seninkinden daha temiz, evinde seninkine göre daha çok yemek pişiyor. Öbürü senden daha çok çıkıyor dışarı, belki daha bakımlı.
Çocuklarına yetmediğini düşünüyorsun, geride kaldığını hiçbir şeye yetişemediğini… Evde dağ gibi yığılmış çamaşırlara, evin ortasına saçılmış oyuncaklara bakıyorsun. Keşke işi bırakmasaydım diyorsun…
Belki işyerindesin ve çocuklarına çok az zaman kaldığını düşünüyorsun, belki çalışmasaydım O’nunla daha çok ilgilenirdim diyorsun. Eve yorgun argın gelip de onunla oynayamadığın için suçluluk duyuyorsun.
Hep bir yetersizlik hissi yakana yapışmış bırakmıyor seni. Şimdi derin bir nefes al ve gevşe…
Bak O’na, o masum gözlerin içine uzun uzun bak… O’nun için sen tek ve biriciksin. Senin gözlerindeki ışığı arıyor, sendeki canlılığa tutunmak istiyor. Bu yüzden senin peşini bırakmıyor, eteğine yapışıp çekiştiriyor, oyuncaklarını fırlatıyor, saçlarına, yüzüne, tişörtüne, kulak memene, emzirirken diğer göğsüne bu yüzden dokunuyor. İçindeki seslerin gürültüsü yüzünden bazen O’nu duymadığını biliyor. İşte o zaman çok ağlıyor, seni hayata döndürmek bu zamana geri getirmek istiyor.
Sarıl O’na, sen O’nun biricik annesisin. O seni bu halinle, olduğun halinle, her şeyinle sevmeye hazır. O’nun için yeterlisin.
Daha iyi yemek pişirmesen de olur, daha temiz olmasan da, daha çok kitap okumasan da sevecek seni, işe gitsen de gitmeyip evde kalsan da sevecek. Lütfen onun gözündeki ışığı yakala ve sarıl…
Songül Reyhanioğlu Darı
www.instagram.com/av.songul/
1978 yılında Antakya’da doğdu. Hukuk fakültesini bitirdikten sonra bir süre serbest avukatlık yaptı. İlk oğlunun doğumundan iki yıl sonra işine ara verip oğlunu büyütmeye karar verdi. İkinci oğlunun doğumuyla birlikte kendini tam zamanlı annelik yapmaya, ebeveynlik kavramı üzere düşünmeye, araştırmaya, okumaya adadı. Okumayı, düşünmeyi, araştırmayı, soru sormayı, fotoğraf çekmeyi, sever. Doğada huzur bulur. Attachment Parenting Savunucusudur.
Daha fazlası için >>: http://www.attachmentparentingturkiye.com/okul/
Görsel: Dr. Fatmagül Dikyar Altun
Çocukluğumda beni olgunluğum hiç yalnız bırakmadı, olgun yaşlarımda da neyse ki çocukluğum.
Olgun bir çocuk olarak her zaman övüldüm, desteklendim, örnek gösterildim. Olgun yanımla sabrettim, azmettim, çokça ders çalıştım. Büyüyünce doktor olacağım diyen çocuğun sözünü tuttum ve doktor oldum, yetmedi ihtisasımı yaptım. Yaş aldım, evlendim, anne oldum. Tüm ‘yapılması gerekenleri’ (iş, evlilik, çocuk) yapıp bitirince, kalakaldım.
Yeni bir cana hayat verirken, hayata dair, çetrefilli bir sorgulama sürecine girdim. Çocuklarıma şefkat göstermeye çalışırken, kendimi bundan çokça mahrum bıraktığımı farkettim. İçimdeki çocuk huzursuzlandı, kıskandı. O günden sonra koşulsuz ebeveynliğin kapıları aralandı benim için, çocuklarımla birlikte kendi çocukluğumu da sevmeye başladım, ona şefkat gösterdim.
Şimdi küçük bir devlet hastanesinde çalışıyorum. Psikiyatrist ve psikoterapistim. Kişisel merakım gereği güvenli bağlanma, şefkatli ebeveynlikle ilgili okuyor, araştırıyor ve projelerle ilgileniyorum. Kendime ayırabildiğim zamanlarım içerinde, çocuk öyküleri yazıyor, çocuk kitapları resimliyor, çeşitli dergilere için yazılar kaleme alıyorum.
Koşulsuz sevgi tohumlarını çocuklarımızın yüreğine ektikçe, şiddetsiz iletişimi becerebildikçe; dünyanın bolca huzur ve mutluluk hasat edeceğine, çok daha güzelleşeceğine inanıyorum.
Bana cevap verin lütfen oğlum çok kızgın…neden?bununla ilgili bir kitap ya da fikre çok ihtiyacım var.belki kitabını belki fikrini paylaşır misin?