Çocuk Gibi Azarlamak

Nasıl da dilimizde, kulağımızda ve ‘normal’ değil mi?

Çünkü çocuk adeta ‘bize ait’ bir varlık.

Çocuk azarlanır, çocuğa bağırılır, çocuğun kulakları çekilir, çocuk cezalandırılır, çocuğa vurulur.. 😓 Çocuk, büyükler ne zaman, nasıl isterse öyle sevilir, dokunulur, mıncıklanır.. Bu liste uzar gider maalesef..

Çünkü çocuk yaramazdır, çocuk şımarıktır, çocuk itaat etmez, çocuk bilmez, anlamaz, çocuk edepsizdir.. Bu liste de uzuyor..

Bu cümlelerde ‘çocuk’ yerine ne konulabilir?

Toplumun hangi kesimini bu denli marjinalleştirebiliyoruz? Başka kimi böyle etiketleyebiliyoruz rahatlıkla?

Üstelik de bu kadar masum ve savunmasızken..

____

Çok değil belki 50 yıl önce ‘kadınlar’ da bu listedeydi. İtaat etmiyorsa dövülen, aşağılanan kadınlar.. Evet maalesef yine var, hala var, ama artık seslerimiz çıkıyor. En azından bu yanlış algıyı dillendirmek öyle kolay değil artık.

Peki ya çocuklar?

____

Bu, adeta yetişkinleri alt etmek icin her türlü ‘taktikleri’ deneyen yaramaz çocuklar; kendilerine yapılan büyük haksızlıklar karşısında ne yapıyorlar sizce? Çok zekiler ya hani, bize pabucumuzu ters giydiriyorlar ya hani gün içinde.. Bizimle inatlaşıyorlar, sırf istediklerini yaptırmak için kullanıyorlar ya bizi..

Bu kadar manipulatifler de bu çocuklar; neden karşı çıkamıyorlar hiçbir şeye?

Seslerini nasil çıkarsınlar?

Örgütlenemezler, karşı çıkamazlar, polisi arayamazlar, biraraya gelip yürüyüşler yapamazlar, protestolar düzenleyemezler.. ____

Oysa çok olgun biz yetişkinler onlar üzerinde her hakkı iddia edebiliyor; işler istediğimiz gibi yürümediğinde yine ‘çocuk gibi’ şikayetleniyor, kendi kurallarımızı koşullar ne olursa olsun dayatabiliyor, uykusundan, yemesine, içmesine, emmesine, oturup kalkıp oyun oynamasına kadar herşeyin harfiyen bizim istediğimiz gibi şekillenmesini istiyoruz.

Çocukların herbirinin tıpkı bizler gibi ayrı, özel birer birey olduğunu unutuyoruz.. ____

Eşlerden biri diğerine vurduğunda ‘aile içi şiddet’, iki kişi birbirine vurduğunda ‘darp’.. Hepsi hukuki karşılıklar..

Ve ne yazık ki -bizler bu algıyı değiştirmediğimiz sürece- çocuğa fiziksel/duygusal şiddetin adı hep ‘terbiye/disiplin’, sinirli anne/baba, yaramaz çocuk olarak kalacak..

____

Bir yetişkin altına kaçırdığı zaman kimse ona bağır(a)maz;
Bir yetişkin yemeği sevmedi diye o akşam yemekten mahrum bırakıl(a)maz;
Bir yetişkin kontrolünü kaybedip herkesin içinde ağladığı için aşağılan(a)maz;
Bir yetişkin uyumak istemediği için bir odaya kapatıl(a)maz;
Bir yetişkin yanlışlıkla telefonunu kırınca bir daha yenisi alınmayarak cezalandırıl(a)maz;
Bir yetişkine giymek istemediği bir kıyafet zorla giydiril(e)mez;
Bir yetişkin yeni tanıştığı birini öpmediği için ayıplan(a)maz.
Bir çocuk?????
________
Yaşa/cinsiyete dayalı farklı muamele yerine “insana” saygıya ihtiyacımız var. Kaç yaşında olduğundan bağımsız olarak her insana..